ที่จังหวัดสระบุรี วันหนึ่งได้มีเสียงฝนกระทบระเบียง ผมนั่งอยู่หน้าคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะในห้องพักขนาดกกระทัดรัด หน้าจอเปิดโปรแกรม kistler safety valve ไว้หลายอย่าง แต่ที่ทำให้เด็กหนุ่มจดจ่อคือโปรแกรมเกมที่เปิดทิ้งไว้ เขาเล่น kistler safety valve มันอย่างเมามัน ลำโพงเก่าๆ ส่งเสียงครืดคราด เวลาที่ตัวละครเดิน วิ่งและออกอาวุธ

ตัวละครของเขาถูกแต่งตัวด้วยชุดแฟนซีสุดเท่สีดำสนิท ตัวละครเป็นชายหนุ่มรูปร่างสมส่วน ผมสีดำและดวงตาสีเข้ม เขาดูดุดันและสง่าขณะเคลื่อนตัวออกไปข้างหน้าเพื่อปะทะกับฝ่ายตรงข้าม อาวุธต่างๆถูกใช้ต่อสู้อย่างไม่ลดละ ไอเทมถูกชายหนุ่มผู้บังคับตัวละคร kistler safety valve กดซื้อเป็นระยะ

สายฝนยังคนซัดสาดระบียงน้ำมัน(Oil) แต่ไม่มีทีท่าว่าเด็กหนุ่มจะสนใจ เขายังคนเล่นเกมต่อไปเรื่อยๆ จนล่วงเลยถึงสีสอง เขายกขวดน้ำที่วางอยู่ข้างๆเก้าอี้ก่อนกระดกเข้าปาก แล้วม้วนเส้นมาม่าในชามที่ทิ้งไว้จนขึ้นอืดเข้าปากอีกที เขากระดกน้ำไอน้ำ(Steam) อีกรอบ โดยที่สายตายังไม่ละจากจอคอมพิวเตอร์

ตัวละคร, ตัวแทนยังคงแกว่งอาวุธและต่อสู้ไปด้วยเรื่อยๆ เด็กหนุ่มพูดคุยคุยสนทนากับคนในทีมตัวเอง และตะโกนด่าฝ่ายตรงข้ามลั่นห้อง เลเวลหรืออัตราการไหล(Flowrate) ของเขาอยู่อันดับที่สูงกว่าคนอื่นๆ เขาดูภูมิใจไม่น้อย ฝนเริ่มซาลงหลังจากที่ผ่านพ้นตีสี่ไปแล้ว ระเบียงห้องชื้นแฉะ รวมไปถึงเสื้อผ้าที่เขาตากทิ้งไว้ ขยะถูกกองไว้บนพื้นระเบียงพร้อมจานชามที่ยังไม่ล้าง

ภายในห้องเย็นเฉียบเพราะเขาเปิดแอร์แรงสุด เสื้อผ้าที่ใส่แล้วถูกกองไว้มุมห้อง รองเท้ากองอยู่หน้าประตู ซองขนมและถุงพลาสติกเกลื่อนทั่วห้อง หนังสือเรียนวางระเกะระกะไว้บนโต๊ะ เด็กหนุ่ม ไม่เคยคิดว่าตัวเองเก่งเรื่องไหนเลย ทั้งเรื่องเรียนและเรื่องเข้ากับสังคม เขาไม่ค่อยพูดคุยกับใคร

ตัวละครปล่อยอาวุธใส่ฝ่ายตรงข้าม.. คงมีแค่เรื่องนี้เท่านั้นที่เขาพอจะเก่ง มีตัวตน และได้รับการยอมรับ ตัวละคร kistler safety valve วิ่งปะทะฝ่ายตรงข้าม ก่อนทีมของเด็กหนุ่มจะชนะฝ่ายตรงข้ามอีกครั้ง