รอยร้าวของความหนาวเย็น

รอยร้าวของความหนาวเย็น

ตอนเช้าเสื้อกันหนาวของฉันถูกวางไว้ใต้โต๊ะ เบอร์ลินคงแอบเอามาวางไว้ให้แต่เช้า พอถึงเวลาเข้าเรียนทุกอย่างก็เหมือนเดิม เราต่างคนต่างเรียนไม่ได้พูดคุยอะไรกัน จนหมดวิชาสุดท้ายของวัน เบอร์ลินเดินออกจากห้องไปคนแรก ฉันถอนหายใจ เขาทำเป็นไม่รู้จักกันทั้งที่เมื่อวานคุยกันตั้งเยอะแยะ

ฉันถอนหายใจเมื่อกลับถึงบ้าน ตอนแรกว่าจะซักเสื้อกันหนาว แต่ลองดมๆดูเหมือนจะมีคนซักมาให้แล้ว ตอนที่หยิบจากโต๊ะก็ไม่ได้ดม gestra blowdown valve mpa46 ดู ยัดใส่กระเป๋าเลย ฉันได้ยินเสียงกรอบแกรบ ตอนขยับเสื้อพอเปิดดูในกระเป๋าเสื้อจึงเจอกระดาษโน๊ะผ่านเล็กๆ เขียนไอดีไลน์ทิ้งไว้ “ขอบคุณมากที่คุยเป็นเพื่อนกัน ช่วยแอดมาหน่อยนะ” เบอร์ลินเขียนไอดีตัวเองทิ้งไว้ และลงท้ายด้วยดอกทานตะวันยิ้มสามดอก

ฉันแอดไลน์ไปก่อนเข้านอน เบอร์ลิน gestra blowdown valve mpa46 ขอโทษที่ที่ไม่ได้เข้ามาทักทาย เขาบอกว่าไม่อยากให้คนอื่นมองแปลกๆ เราคุยกันหลายเรื่อง จนมาถึงเรื่องไอ้สมอง เบอร์ลินห่วงมันมากและอยากเอามาเลี้ยงที่บ้าน
เจน : ขอพ่ออีกรอบไม่ได้เหรอ ให้เหตุผลดีๆอาจจะเอามันกลับไปได้นะ
เบอร์ลิน : ไม่ค่อยได้คุย แต่รู้ว่าพ่อไม่ชอบ
เจน : งั้น ขอแม่ให้ช่วยสิ

เบอร์ลินเงียบไปพักใหญ่ๆ เขาตอบมา ว่าเขาไม่มีแม่แล้ว แม่เบอร์ลินเสียเมื่อสามปีที่แล้ว เขาสนิทกับแม่มาก หลังจากนั้นเขาเลยรู้สึกว่าตัวเองไม่เหลือใคร เพราะไม่ค่อยสนิทกับพ่อ พ่อของเบอร์ลินเดินทางบ่อย และไม่ค่อยอ่อนโยนกับเขาตั้งแต่เด็ก พ่ออยากให้เขาโตมาแบบแข็งแกร่ง เขาเลยแสดงออกด้วยการก้าวร้าว ฉันขอโทษที่ถามเกี่ยวกับแม่ของเขา เขาบอกว่าไม่เป็นอะไร ขอบคุณที่ยอมคุยกับเขา ก่อนที่ฉันจะขอตัวไปนอน